-
1 siffler son chien
siffler son chienzapískat na psapískat na psa -
2 siffler un chien
гл.общ. свистнуть собаку -
3 siffler
I v i1 personne صفر [sʼa׳fara]◊Le policier a sifflé. — صفر الشرطي
2 animal غرد ['ɣarːada]◊Les merles sifflent. — غرد/زقزق الشحرور
II v t1 appeler صفر [sʼa׳fara]2 dénoncer صفر [sʼa׳fara]◊L'arbitre a sifflé une faute. — صفر الحكم لمخالفة
3 chanter صفر [sʼa׳fara]4 huer صفر [sʼa׳fara]◊Le chanteur s'est fait siffler. — المغني صُفّر له
* * *I v i1 personne صفر [sʼa׳fara]◊Le policier a sifflé. — صفر الشرطي
2 animal غرد ['ɣarːada]◊Les merles sifflent. — غرد/زقزق الشحرور
II v t1 appeler صفر [sʼa׳fara]2 dénoncer صفر [sʼa׳fara]◊L'arbitre a sifflé une faute. — صفر الحكم لمخالفة
3 chanter صفر [sʼa׳fara]4 huer صفر [sʼa׳fara]◊Le chanteur s'est fait siffler. — المغني صُفّر له
-
4 chien,
ne m., f. (lat. canis) 1. куче, пес, Canis; chien, d'arrêt ловджийско куче; chien, de berger овчарско куче; chien, courant хрътка, гонче; chien, bâtard куче помияр, мастия; siffler un chien, подсвирвам на куче (за да дойде); chien, de manchon много малко домашно кученце; 2. спусък (на огнестрелно оръжие); 3. прен. скъперник; 4. при игра на таро - карти, които се отделят по време на раздаването; 5. лош, немилостив; il est trop chien, той е прекалено лош. Ќ chien, de mer наименование на някои малки акули; chien, hargneux a toujours l'oreille déchirée който нож вади, от нож умира; chien, qui aboie ne mord pas куче, което лае, не хапе; entre le chien, et le loup при залез слънце; être reçu comme un chien, dans un jeu de quille приет съм много лошо; il fait un temps de chien, времето е отвратително; кучешко време; ils s'accordent comme chien, et chat спогаждат се като куче и котка; jeter, donner sa langue aux chien,s отказвам се да отгатна или да разбера нещо; ne pas valoir les quatre fers d'un chien, нищо не струвам; n'être pas bon а jeter aux chien,s не съм добър за нещо; rompre les chien,s спирам кучетата; прекъсвам разговор; se regarder en chien,s de faïence гледаме се като кучета (много се мразим); vivre comme chien, et chat живеем като куче и котка (много лошо); garder а qqn. un chien, de sa chien,ne изпитвам ненавист към някого и подготвям отмъщение; les chien,s aboient, la caravane passe кучетата си лаят, керванът си върви; avoir un mal de chien, много ме боли; métier de chien, много труден занаят; coup de chien, кратка буря; caractère de chien, отвратителен характер; nom d'un chien,! по дяволите; chien,ne de vie кучешки живот; avoir du chien, модерна жена, която има чар, шик; les chien,s écrasés разг. рубрика за незначителни произшествия във вестник. -
5 siffler
I vi.1. hushtak chalmoq, sayramoq, chiyillagan ovoz chiqarmoq; sais-tu siffler? hushtak chalishni bilasanmi? asthmatique qui siffle en respirant g‘ijirlab nafas olayotgan astma kasali bor odam; le loriot siffle zarg‘aldoq chiyillaydi2. g‘uvillamoq, shuvillamoq, g‘izillamoq, chinqirmoq; le vent sifflait shamol g‘uvillardiII vt.1. hushtakda chalmoq; siffler un petit air joyeux biror sho‘x kuyni hushtakda chalmoq2. hushtak chalib chaqirmoq, hushtak chalib bildirmoq; siffler son chien itini hushtak chalib chaqirmoq; l'arbitre a sifflé une faute hakam qoida buzilganligini hushtak chalib bildirdi3. hushtak chalmoq, hushtak chalib norozilik bildirmoq; le pianiste s'est fait siffler pianistga hushtak chalishdi4. fam. bir ko‘ tarishda ichmoq, otmoq, urmoq; il a sifflé trois verres à la suite u birin-ketin uch stakanni otib yubordi. -
6 siffler
1. vi1) свистеть, свистать2) шипеть (о змеях, гусях)2. vt1) насвистыватьl'agent a sifflé un contravenant — полицейский дал сигнал свистком нарушителюl'arbitre a sifflé une faute спорт — судья свистнул: было нарушение3) освистать4) разг. пить залпомsiffler un verre разг. — выпить залпом; пропустить, опрокинуть стаканчик -
7 siffler
Iv i1 personne ıslık çalmak, düdük çalmak◊Le policier a sifflé. — Polis memuru düdük çaldı.
2 animal bazı hayvanlarda, ıslık çalmak◊Les merles sifflent. — Karatavuklar ıslık çalar.
IIv t1 appeler ıslık çalmak2 dénoncer düdük çalmak◊L'arbitre a sifflé une faute. — Hakem bir hataya düdük çaldı.
3 chanter ıslık çalmak4 huer yuhalanmak◊Le chanteur s'est fait siffler. — Şarkıcı yuhalandı.
-
8 siffler
siffler [sifle]➭ TABLE 11. intransitive verb2. transitive verba. [+ chien, personne] to whistle for ; [+ fille] to whistle at ; [+ joueur en faute] to blow one's whistle at ; [+ départ, faute] to blow one's whistle for• siffler la fin du match/la mi-temps to blow the final whistle/the half-time whistleb. ( = huer) [+ orateur, acteur, pièce] to booc. [+ air, chanson] to whistle* * *sifle
1.
1) ( avec la bouche) to whistle [air, chanson]; ( appeler) to whistle for [personne, chien]; ( interpeller) to whistle at [personne]se faire siffler — [femme] to get wolf-whistles
2) Sport [arbitre] to blow one's whistle for [faute, fin]3) ( huer) to hiss, to boo [vedette, politicien]
2.
verbe intransitif1) gén to whistle; [projectile] to whistle through the air; [oiseau] to chirp; [serpent] to hiss2) ( dans un sifflet) to blow one's whistle* * *sifle1. vi1) [personne] to whistle, [arbitre] to blow one's whistle2) [serpent, vapeur] to hiss3) (en respirant) to wheeze2. vt1) [air] to whistle2) [chien] to whistle for3) [fille] to whistle at4) [pièce, orateur] to hiss (and boo)6) * (= ingurgiter) [verre, bouteille] to knock back Grande-Bretagne ** * *siffler verb table: aimerA vtr1 ( avec la bouche) to whistle [air, chanson]; ( appeler) to whistle for [personne]; to whistle GB ou whistle for [chien]; ( interpeller) to whistle at [personne]; se faire siffler [femme] to get wolf-whistles;2 ( dire) to hiss; je te hais, siffla-t-il entre ses dents I hate you, he hissed between clenched teeth;3 Sport [arbitre] to blow one's whistle for [faute, fin];5 ◑( boire) to knock back○ [verre, bouteille];6 ◑( dérober) to steal, to pinch.B vi1 ( produire un son) [personne, vent, train, bouilloire] to whistle; [projectile] to whistle through the air; [oiseau, insecte] to chirp; [serpent] to hiss;2 ( donner un coup de sifflet) to blow one's whistle.[sifle] verbe intransitif1. [serpent] to hiss[oiseau] to whistle2. [personne] to whistle[gendarme, arbitre] to blow one's whistle3. [respirer difficilement] to wheeze4. [vent, train, bouilloire] to whistle————————[sifle] verbe transitif1. [chanson] to whistle2. [chien, personne] to whistle for3. [suj: gendarme] to blow one's whistle at[suj: arbitre] to whistle forsiffler la mi-temps to blow the half-time whistle, to whistle for half-time -
9 siffler
-
10 siffler
-
11 siffler
siflev1) pfeifen2) ( serpent) zischen3) (fam) hinunterstülpen, hinunterstürzen, siffler un verresifflersiffler [sifle] <1>pfeifen; gaz, vapeur, serpent zischen; Beispiel: siffler aux oreilles de quelqu'un an jemandes Ohr datif vorbeipfeifen1 (appeler) Beispiel: siffler son copain/chien nach seinem Kumpel/Hund pfeifen; Beispiel: siffler une fille hinter einer jungen Frau herpfeifen2 (signaler en sifflant) pfeifen; Beispiel: siffler le départ de la course/la fin du match das Rennen anpfeifen/das Spiel abpfeifen -
12 siffler
vi. свисте́ть ◄-щу, -стит►/ за= inch., по= restr., сви́стнуть semelf., просвисте́ть pf., просвиста́ть pf. (durée); посви́стывать ipf. (de temps en temps); насви́стывать ipf. (un air);les merles sifflent — дрозды́ свистя́т; le merle a sifflé toute la nuit — дрозд просвиста́л всю ночь; la locomotive a sifflé — парово́з засвисте́л <сви́стнул, просвисте́л>; les balles me sifflaient aux oreilles — пу́ли свисте́ли у меня́ над у́хом; l'agent (l'arbitre) a sifflé — полице́йский (судья́) сви́стнул <засвисте́л, дал свисто́к>; il travaille en sifflant — он рабо́тает насви́стывая: le vent siffle — ве́тер сви́щет <свисти́т>il a sifflé de surprise — он [при]сви́стнул от удивле́ния;
║ ( certains animaux) шипе́ть/за=, про-;║ sa voix siffle — он сипи́т, ∑ у него́ си́плый го́лос; les oreilles me sifflent ∑ — у меня́ звени́т < звон> в уша́хle serpent (le jars) siffle — змея́ (гуса́к) шипи́т
■ vt.1. (qch.) насви́стывать ipf., просвисте́ть pf.;siffler la mi-temps — дава́ть/дать сигна́льный свисто́к об оконча́нии пе́рвого та́ймаsiffler une chanson — насви́стывать пе́сенку;
2. (pour désapprouver) осви́стывать/освиста́ть; свисте́ть ipf. fam.;siffler une pièce — освиста́ть пье́су; il s'est fait siffler ∑ — его́ освиста́лиsiffler un acteur — осви́стывать актёра; свисте́ть актёру;
3. (pour appeler) свисте́ть/за=, сви́стнуть;il siffla son chien — он сви́стнул соба́куl'agent a sifflé le chauffeur de taxi — полице́йский засвистел води́телю такси́;
4. pop. выпива́ть/ вы́пить ◄-'пью, -'ет, -a► neutre; ↑вы́лакать pf., выдува́ть/вы́дуть ◄-'дую, -ет► fam. (tout) -
13 crier
vi. ; hurler, gueuler ; meugler, mugir, beugler ; pleurer en criant, en poussant des cris ; pousser des cris désespérés ; pousser crier de grands cris /// les hauts cris, vociférer, clamer, crier très fort, brailler, s'exclamer ; se mettre en colère en criant très fort ; appeler crier au secours // à l'aide: broulâ (Albertville 021), BORaLÂ (Albanais 001b, Annecy 003, St-Pierre-Albigny, Thônes 004, Villards-Thônes 028b | 001a, Aix 017, Cusy, Leschaux 006, Moye, BRU.), bwélâ (028a, Chambéry 025, Arvillard 228, Giettaz 215, Morzine 081b MHC.), bwérlâ (Saxel 002), bwèrlâ (081b JCH, Combe-Sillingy), C. ind. prés. beurlô dc. < (ils) crient> (Lanslevillard), R.2a ; brâlyî (001) ; keryâ (215), kèryâ (001b PPA, 003, 004, 028, Montagny-Bozel 026, St-Jean-Arvey 224b), krèyâ (001a BEA FON, 002, 006, 025b, Balme-Sillingy 020b, Cordon 083, Thoiry, Vaulx), kriyâ (017b, 020a, 025a, 224a, Billième, Compôte- Bauges 271, Houches, St-Jean-Arvey, St-Jorioz, Tignes 141), kriyé (017a), kri (228), C. 1 ; BRÂMÂ < beugler> (001, 017, 021, 025, 228), braamâ (002, Table), branmâ (003 TER, Reignier) ; dyeulâ (026), gowlâ (004), gueûlâ (001, 003, 004, 028, Cordon), gwélâ (224), R.5 Gueuler, D. => Déformer ; C. aal êgrindze < il crie> (026). - E.: Aide, Appeler, Chat, Correction, Enfant, Enroué, Interpeller, Médire, Publier, Vache.A1) crier, piailler, (ep. d'un enfant, des poules) ; crier avec de petits cris plaintifs et aigus: kwin-nâ vi. (002,026), kwinâ (025, Épagny.294), R. => Chaussure ; pyoulâ < piauler> (Épagny).A2) cicler (fl.), crier d'une voix aiguë et perçante, pousser des cris aigus et perçants, pousser un jodel ; pousser de petits cris effarouchés: épiklyâ (St-Nicolas-Cha.125), èfiklâ (081.MHC.), ésSIKLYÂ vi. (001b,003,004,020, Bellecombe-Bauges | 001a,228), fitlâ (002), shriklâ (026, Moûtiers) || trî de siklyé () ; tyoulâ vi. (021), R. => Pleurer. - E.: Souffler.A3) crier désagréablement: zharnâ vi. (002), R. => Poule.A4) pleurer en poussant des cris: bwérlâ vi. (002), R.2a ; kwérlâ < croasser> (002), R.5 ; brâmâ (021).A6) crier fort pour appeler qq.: ustyé < hucher> vi. (021), R.2b ; èfiklâ (081.MHC.) ; kèryâ (001).A7) crier, gémir, pleurnicher, (ep. des gamins): kwâlyî vi. (001), R.5.A8) crier de douleur (ep. d'un animal): kwâlyî vi., kwélâ (001), R.5.A9) pousser des cris aigus et plaintifs, se lamenter, gémir, (ep. d'un chien) ; geindre, gémir, pleurnicher, (ep. d'un gamin) ; siffler, hurler, (ep. du vent): vyoulâ vi. (001,021), vyulâ (003,004), hwilâ (Samoëns, Taninges), R. => Tournoyer.A10) pousser de petits cris aigus: piklyâ vi. (004).A11) pousser des cris aigus (ep. du cochon, et des chiens à Thônes et Balme-Si.) ; (Albanais) pousser des cris aigus de douleur (ep. d'un chat, quand on lui marche sur la queue, ep. d'un chien quand on le frappe): KWÉLÂ (001,003,004,020), R.5.A12) pousser // émettre crier de petits cris plaintifs (ep. des poussins, des moineaux...): pyoulâ (001,017,028,141).A13) pousser des cris: peussâ // fotre crier d'brâmé vi. (001b // 001a,083).A14) (pro)clamer, annoncer, dire à tout va: prônâ vt. (001).A15) crier en poussant des cris stridents: kinshî vi. (294).--C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- Ind. prés.: (il) kèryè (001,026), kire (228), kréye (006), krèye (125, Table), kriye (017), kriyèt (Peisey) ; (ils) kèryon (001), kriyon (017). - Ind. fut.: (il) kriyèrà (017). - Ip.: kira (228). - Ppr.: kreyan (Giettaz), krèyin (025), kriyêê (224,271). - Pp.: kri m. (228), kezhâ (St-Martin-Porte).--R.2a------------------------------------------------------------------------------------------------- boralâ => Taureau (borâ), D. => Beuglement, Beugler, Cri, Criaillement, Criailler(ie), Criard, Criée.------------------------------------------------------------------------------------------------------- -
14 pouvoir
1. vaprès lui, on peut tirer l'échelle — см. après lui, il faut tirer l'échelle
des goûts et des couleurs on ne peut disputer — см. des goûts et des couleurs il ne faut pas disputer
il ne faut jamais remettre au lendemain ce qui peut être fait le jour même — см. il ne faut jamais remettre une bonne action au lendemain
- ça peut!2. m
См. также в других словарях:
siffler — [ sifle ] v. <conjug. : 1> • XIIe; bas lat. sifilare, class. sibilare I ♦ V. intr. 1 ♦ Émettre un son aigu, modulé ou non, en faisant échapper l air par une ouverture étroite (bouche, sifflet, instrument). Il sait siffler, il siffle très… … Encyclopédie Universelle
chien — chien, chienne [ ʃjɛ̃, ʃjɛn ] n. • chen 1080; lat. canis I ♦ 1 ♦ Mammifère (carnivores; canidés) issu du loup, dont l homme a domestiqué et sélectionné par hybridation de nombreuses races. ⇒ cyn(o) . Un chien, une chienne. ⇒ toutou; fam. 1. cabot … Encyclopédie Universelle
SIFFLER — v. intr. émettre un son aigu, soit avec les lèvres, soit en soufflant dans un sifflet, dans une clef forée, etc. Siffler pour appeler quelqu’un. Cet élève a été puni pour avoir sifflé en classe. Fig. et fam., Il n’a qu’à siffler, Il n’a qu’à… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
siffler — (si flé) v. n. 1° Former un son aigu en serrant les lèvres, ou avec un sifflet, ou avec une clef forée, etc. Les voleurs sifflent pour s avertir. On entend les oiseaux siffler. • M. d Orléans faisait l empressé et le passionné en parlant à la … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
chienne — ● chienne nom féminin Femelle du chien. Terme d injure. ● chien, chienne adjectif et nom Familier. Avare, âpre en affaires. ● chien, chienne (expressions) adjectif et nom De chien, précédé d un nom, ou chien, chienne de, suivi d un nom, se dit… … Encyclopédie Universelle
rafler — [ rafle ] v. tr. <conjug. : 1> • 1573; de 1. rafle ♦ Fam. 1 ♦ Prendre et emporter promptement sans rien laisser. « Tu les verras rafler [...] toutes les meilleures choses [...] Ils ne regardent pas au prix » (Mac Orlan). Obtenir, prendre… … Encyclopédie Universelle
Cri d'animal — Liste de cris d animaux Voici une liste de cris d animaux. Sommaire 1 Par animal 2 A B 3 C 4 D H 5 I O … Wikipédia en Français
Cri des animaux — Liste de cris d animaux Voici une liste de cris d animaux. Sommaire 1 Par animal 2 A B 3 C 4 D H 5 I O … Wikipédia en Français
Cris Des Animaux — Liste de cris d animaux Voici une liste de cris d animaux. Sommaire 1 Par animal 2 A B 3 C 4 D H 5 I O … Wikipédia en Français
Cris d'animaux — Liste de cris d animaux Voici une liste de cris d animaux. Sommaire 1 Par animal 2 A B 3 C 4 D H 5 I O … Wikipédia en Français
Cris des animaux — Liste de cris d animaux Voici une liste de cris d animaux. Sommaire 1 Par animal 2 A B 3 C 4 D H 5 I O … Wikipédia en Français